بررسی تاثیر استراتژی تجاری و بیش‎ارزشیابی بر ریسک سقوط قیمت سهام

نویسندگان

1 استادیار و عضو هیات علمی گروه مدیریت مالی، دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 دانشجوی کارشناسی‎ارشد رشته مدیریت مالی، دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر استراتژی تجاری و بیش‎ارزشیابی بر ریسک سقوط قیمت سهام است. استراتژی تجاری به پیروی از پژوهش‎های بنتلی و همکاران (2014)، ریسک سقوط قیمت سهام به پیروی از مدل هاتن و همکاران (2014) و بیش‎ارزشیابی به پیروی از مدل فودس و همکاران (2005) اندازه‎گیری شده است. تعداد 211 شرکت پذیرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی شش ساله از 1390 تا 1395 طبق شرایط غربال جامعه انتخاب و تعداد 1266 مشاهده شرکت-سال در تحلیل‎های آماری منظور شده‎اند. فرضیه‌های پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش داده‎های ترکیبی با اثرات ثابت آزمون شده‎اند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که استراتژی تجاری و بیش‎ارزشیابی بر ریسک سقوط قیمت سهام تاثیر معناداری و مثبتی دارند. در واقع سهام شرکت‎های با استراتژی تهاجمی در مقایسه با شرکت‎های پیروِ استراتژی تدافعی، بیشتر در معرض ریسک سقوط قیمت سهام قرار دارند. اندازه شرکت و اهرم مالی بر ریسک سقوط قیمت سهام تاثیر مستقیم و معناداری و سن شرکت بر ریسک سقوط قیمت سهام تاثیر معکوس و معناداری دارند؛ همچنین ارزش بازار به ارزش دفتری و بازده دارایی تاثیر معناداری بر ریسک سقوط قیمت سهام ندارند.

کلیدواژه‌ها


*      اسماعیل توکل نیا، 1392، بررسی ارتباط استراتژی تجاری و گزارشگری سرمایه انسانی با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم‎یافته. فصلنامه پژوهش حسابداری. شماره 10، صفحه 128-109
*      بهروز خدارحمی، حیدر فروغ نژاد، محمدجواد شریفی، علیرضا طالبی، 1395، تأثیر عدم تقارن اطلاعاتی بر ریسک سقوط آتی قیمت سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. مدیریت دارایی و تامین مالی. دوره 4، شماره 3، صفحه 58-39
*      الهام روستایی دره میانه، زهرا دیانتی دیلمی، بهمن بنی‎مهد، 1394، رابطه بین استراتژی تجاری شرکت و سطح اجتناب مالیاتی در شرکت‎های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. فصلنامه پژوهشنامه مالیات (علمی-پژوهشی). سال 23، شماره 25.
*      داریوش فروغی، منوچهر میرزایی، 1391، تاثیر محافظه‎کاری شرطی حسابداری بر ریسک سقوط آتی، پیشرفت‎های حسابداری. دوره 4، شماره 2، صفحه 117-77
*      مهدی مرادزاده فرد، مهدی ناظمی اردکانی، رضا غلامی، حجت‌اله فرزانی، 1388، بررسی رابطه بین مالکیت نهادی سهام و مدیریت سود در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. فصلنامه بررسی‎های حسابداری و حسابرسی. دوره 16، شماره 2.
*      محمود موسوی شیری، حسن خلعتبری و سید حسام وقفی، 1394، اثر عدم تقارن اطلاعاتی بر بیش‎ارزشیابی سهام، پژوهش‎های حسابداری مالی و حسابرسی. سال سوم،  شماره 73، صفحه 37.
*      محمدحسین ودیعی نوقابی، امین رستمی، 1393، بررسی تأثیر نوع مالکیت نهادی بر ریسک سقوط آتی قیمت سهام در شرکت‎های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. فصلنامه علمی پژوهشی حسابداری مالی. سال 6،  شماره 32، صفحه 66-43
*      Ahsan Habib, Mostafa Monzur Hasan, 2017. Business strategy, overvalued equities, and stock price crash risk. Research in International Business and Finance. 39, 389–405
*      Bentley, K.A., Omer, T.C., Sharp, N.Y., 2013. Business strategy, financial reporting irregularities, and audit effort. Contemp. Account. Res. 30 (2), 780–817.
*      Chen, J., Hong, H., Stein, J.C., 2001. Forecasting crashes, trading volume, past returns, and conditional skewness in stock prices. J. Financ. Econ. 61 (3), 345–381.
*      Chi, J.D., Gupta, M., 2009. Overvaluation and earnings management. J.Bank. Finance 33 (9), 1652–1663.
*      Hambrick, D.C., 1983. Some tests of the effectiveness and functional attributes of Miles and Snow’s strategic types. Acad. Manage. J. 26 (1), 5–26.
*      Hong, Harrison, and Jeremy C Stein. 2003. “Differences of Opinion, Short-Sales Constraints and Market Crashes.” Review of Financial Studies 16 (summer): 487-525.
*      Hutton, A.P., Marcus, A.J., Tehranian, H., 2009. Opaque financial reports, R2, and crash risk. J. Financ. Econ. 94 (1), 67–86.
*      Jensen, M., 2005. Agency costs of overvalued equity. Financ. Manage. 34, 5–19.
*      Jeong-Bon Kim, Liandong Zhang, 2016. Accounting Conservatism and Stock Price Crash Risk: Firm-level Evidence. Contemporary Accounting Research. 33 (1), 412-441
*      Jin, L., Myers, S.C., 2006. R2 around the world: new theory and new tests. J. Financ. Econ. 79 (2), 257–292.
*      Jin, L., Myers, S.C., 2006. R2 around the world: new theory and new tests. J. Financ. Econ. 79 (2), 257–292.
*      Kim, J.B., Li, Y., Zhang, L., 2011a. Corporate tax avoidance and stock price crash risk: firm-level analysis. J. Financ. Econ. 100 (3), 639–662.
*      Miles, R.E., Snow, C.C., 1978. Organizational Strategy, Structure, and Process. McGraw-Hill, New York.
*      Miles, R.E., Snow, C.C., 2003. Organizational Strategy, Structure, and Process. Stanford University Press, Stanford, CA.
*      Robert E Houmes, Terrance R Skantz, 2010. Highly valued equity and discretionary accruals. Journal of Business Finance & Accounting, 37, 60-92
*      Robert S. Chirinko & Huntley Schaller, 2007. "Fundamentals, Misvaluation, and Investment: The Real Story," CESifo Working Paper Series 1922, CESifo Group Munich.
*      Rhodes, K.M., Robinson, D.T., Viswanathan, S., 2005. Valuation waves and merger activity, the empirical evidence. J. Financ. Econ. 77 (3), 561–603.
*      Sara Soltanizadeh, Siti Zaleha Abdul Rasid, Nargess Mottaghi Golshan, Wan Khairuzzaman Wan Ismail, 2015, Business strategy, enterprise risk management and organizational performance. Management Research Review, 39(9)
*      Shing-yang Hu, Yueh-hsiang Lin, Christine W. Lai, 2016, The Effect of Overvaluation on Investment and Accruals: The Role of Information. Journal of Empirical Finance, Forthcoming.
*      Snow, C.C., Hambrick, D.C., 1980. Measuring organizational strategies: some theoretical and methodological problems. Acad. Manag. Rev. 5 (4), 527–538